Gerben en Rianne in USA en Canada

Rondreis USA en Canada van maandag 4 mei t/m zaterdag 23 mei 2009

Dag 1, maandag 4 mei 2009, New York City, New York
Dag 2, dinsdag 5 mei 2009, New York City, New York
Dag 3, woensdag 6 mei 2009, Hyannis, Massachusetts
Dag 4, donderdag 7 mei 2009, Woburn, Massachusetts
Dag 5, vrijdag 8 mei 2009, Woburn, Massachusetts
Dag 6, zaterdag 9 mei 2009, Bar Harbor, Maine
Dag 7, zondag 10 mei 2009, Bar Harbor, Maine
Dag 8, maandag 11 mei 2009, Québec, Québec
Dag 9, dinsdag 12 mei 2009, Québec, Québec
Dag 10, woensdag 13 mei 2009, Montréal, Québec
Dag 11, donderdag 14 mei 2009, Ottawa, Ontario
Dag 12, vrijdag 15 mei 2009, Toronto, Ontario
Dag 13, zaterdag 16 mei 2009, Toronto, Ontario
Dag 14, zondag 17 mei 2009, Niagara Falls, New York
Dag 15, maandag 18 mei 2009, Gettysburg, Pennsylvania
Dag 16, dinsdag 19 mei 2009, Williamsburg, Virginia
Dag 17, woensdag 20 mei 2009, Washington DC
Dag 18, donderdag 21 mei 2009, Washington DC
Dag 19, vrijdag 22 mei/zaterdag 23 mei 2009, Newark Airport, New Jersey/Nederland

Dag 1, maandag 4 mei 2009, New York City, New York

09:00 uur. De wekker gaat. Tijd om op te staan. Zo gezegd, zo gedaan. We slapen bij Rianne haar ouders, dus alles is al ingepakt. We moeten nog wel even de boarding passes uitprinten. Ontbijten, koffie en rond 10:30 vertrekken we richting Schiphol. Rianne haar vader neemt de maximum snelheid nog serieus, dus rond 10:50 arriveren we voor vertrekhal 2.

We brengen onze koffers weg en gaan dan langs de douane. De een chagrijnig, de ander probeert nog enig interesse te tonen door te vragen waar we naartoe gaan. We lopen nog wat rond in de taxfree zone en lopen dan richting gate F4. We zijn daar om 11:30, dus het is een half uurtje wachten tot de security check begint. Dat wordt uiteindelijk 12:30. Naast ons zit een stel bejaarde Amerikanen. CNN staat op en het blijkt dat het Amerikanen ook niet boeit of Michelle Obama haar eigen make-up doet.

Na een hele tijd wachten sluiten we maar aan in de rij voor de security check. Riem af, jas uit, laptop uit de tas en we zijn weer goedgekeurd. We lopen meteen door naar het vliegtuig. Voor stoel 15 H en J hoeven we niet ver te lopen. Er komt niemand naast ons zitten dus hebben we een stoel voor onze troep.

We vertrekken mooi op tijd. Het is redelijk bewolkt dus eenmaal boven de Noordzee zien we niets meer. Op ons schermpje kunnen we wel de route volgen, dus weten we nog enigszins waar we zijn. De vlucht verloopt rustig, we kijken ieder 2 films en slapen nog wat. Aan eten en drinken ontbrak het ook niet. Gezouten amandelen, daarna de maaltijd: Beef Bobotie met rijst, couscoussalade en passievruchtenmousse. Later krijgen we nog een ijsje en als we de kust van Amerika naderen krijgen we nog een quiche. We werden ook nog getrakteerd op 2 formulieren die we moesten invullen. Goh, hetzelfde formulier wat we ook al op internet hadden moeten invullen. Tot zo ver de efficiëntie van Big Brother.

De daling begint. We naderen JFK vanuit het zuiden, maar opeens geeft de piloot weer gas en gaan we weer naar boven. Wat blijkt? De verkeerstoren van JFK had ons iets te dicht op onze voorganger gezet, dus besloot onze piloot toch maar niet te landen. Even een rondje vliegen… van 20 minuten. Rond 15:45 plaatselijke tijd landen we.

De tweede poging landen we wel. We komen aan bij Terminal 4. We zijn als een van de eersten uit het vliegtuig en gaan in de rij staan voor Big Brother. We worden in de rij gezet bij een norse, kale man. We mogen niet samen naar hem toe, want we zijn geen familie. Tien vingerafdrukken en een foto. Stempel in je paspoort en er wordt een kaartje in geniet dat we bij vertrek weer moeten inleveren. Na Gerben is Rianne aan de beurt en er komt meteen een andere security officer vragen of er hulp nodig is, omdat ze er zo ‘rough’ en ‘dangerous’ uitziet. We kunnen er wel om lachen, de kale man iets minder.

Tot nu toe geeft JFK een beetje een vervallen Oost-Europese indruk. In de terminal zijn ook geen winkels en er is maar 1 pinautomaat. Niet dat dat erg is, want wij en een vliegtuig uit India zijn blijkbaar de enigen in Terminal 4. We lopen richting pinautomaat en we worden meteen gevraagd of we een shuttle bus willen. Eerst maar eens pinnen en naar het toilet.

We besluiten mee te gaan met de shuttle bus. Goedkoper dan een taxi en sneller dan het openbaar vervoer. De rijstijl in New York lijkt het motto te hebben ‘rijden waar je kunt’. Het is redelijk druk en er wordt af en toe wat geclaxonneerd. En het klopt: alle auto’s zijn hier groot. Rond 18:00 arriveren we bij ons hotel, Travel Inn. We checken in en gaan naar onze kamer. Het bed is redelijk smal en veel te kort voor Gerben, maar we hebben er wel 2 exemplaren van… We installeren ons en vertrekken dan richting Times Square.

Met de drukte valt het wel mee. Er wordt wel om de 2 meter geprobeerd om een folder in onze handen te drukken. We zitten in het Theatre District, dus er is genoeg om folders voor uit te delen. Onderweg naar Times Square kijken we meer omhoog dan naar voren. De Rembrandttoren is te vergelijken met het kleinste gebouw hier. Alles is ontzettend hoog. Wat betreft de taal lijkt het hier wel op Amsterdam; de moedertaal hoor je nauwelijks. Eenmaal op Times Square maken we wat foto’s en proberen alle informatie in ons op te nemen, wat een kansloze poging is. Er zijn ontelbare reclameborden en er is ontzettend veel licht. Het wordt ook op een vreemde manier donker. Je ziet wel dat de lucht donker is, maar toch is het nog licht. We lopen even binnen bij Toys”r”us. Binnen is een reuzenrad en er staan allerlei mannetjes klaar om je op de foto te zetten.

Buiten gaan we maar eens op zoek naar iets te eten. Veel honger hebben we niet, dus we kiezen voor een cheeseburger en een burger deluxe. Het kost wel wat, namelijk 13 dollar per burger. Het is nog altijd beter dan de cheese pizza voor 16 dollar. Als we ons eten krijgen zien we waarom het zoveel kost. Een enorme berg patat, 5 grote zure bommen, en een enorme burger met een nog groter broodje erom heen. Gerben krijgt het meeste wel op, Rianne krijgt net de burger met het brood weg. De ober komt regelmatig vragen of alles naar wens is en biedt aan onze cola’s gratis te hervullen. Typische Amerikaanse beleefdheid. Ze moeten wat om fooi te krijgen…

Na het eten gaan we even naar de overkant, want daar is de M&M Megastore. Kussens, truien, bekers, pyjama’s, tassen en ga zo maar door. Ze hebben alles. Aan de muur hangen enorme kokers met een scala aan gekleurde M&M’s, zilver, donkerblauw, lichtblauw, zwart, wit, kortom alle kleuren van de regenboog.

Na alle indrukken besluiten we naar het hotel te gaan. Voor ons gevoel is het immers al 2 uur ’s nachts. In bed kijken we nog even tv, de nieuwe aflevering van 24 begint net. Zelfs Jack Bauer kan ons niet wakker houden, dus zetten we hem maar uit en gaan om half 10 plaatselijke tijd slapen.

[ngg_gallery=20]