Gerben en Rianne in West USA

Woensdag 8 augustus 2012
Las Vegas – Bryce Canyon

Tegen 8 uur staan we op. Aankleden, een broodje smeren en weg zijn we. We verlaten Las Vegas en gaan richting Zion National Park. Onderweg moet er nog getankt worden. De benzine is duurder dan 3 jaar geleden, maar nog steeds maar 76 eurocent per liter. We rijden verder en na ongeveer 2,5 uur rijden komen we aan bij Zion National Park. We kopen een Annual Pass waarmee we een jaar lang alle nationale parken in Amerika in kunnen. De schade: 80 dollar.

We rijden verder naar het visitor centre en zoeken een parkeerplek, wat nog niet gemakkelijk is. We kijken even rond en lopen daarna richting de shuttle bus. Omdat het zo druk is, is het in de zomer verboden om met je eigen auto het park in te rijden. Tijdens de busrit wordt van alles verteld over het park. Het is iets koeler dan in Las Vegas, maar nog steeds tegen de 40 graden.

In het park zijn verschillende wandelroutes. Wij kiezen voor een zeer uitgebreide wandeling met veel steile hellingen. Geloof je het zelf? Wij zijn nog steeds Gerben en Rianne, dus nemen we de makkelijkste wandeling naar Weeping Rock. Een redelijk steile wandeling van een halve mijl (ongeveer 800 meter). De wandelschoenen hebben we aan, maar met de verharde wandelpaden is dat hier bijna niet nodig. Om de zoveel meter staat een bordje met informatie over de planten die langs het pad groeien. Na een kwartiertje lopen komen we aan bij de Weeping Rock, de huilende rots. Uit de rots valt water naar beneden. Het is hier kurkdroog, dus veel rivieren staan droog en de waterval stelt ook weinig voor. Achter de waterval is een soort brede grot, zodat je achter het water kunt staan. Ondanks het gebrek aan water, is het een prachtig gezicht. We wandelen weer terug en nemen de bus naar het eind van het park.

Onderweg maken we nog wat foto’s en gaan dan weer met de bus terug naar het begin. We stappen weer in de auto en rijden verder richting Bryce Canyon. Om Zion uit te komen moeten we door een vrij smalle tunnel. We moeten 8 minuten wachten tot een tegenliggende bus door de tunnel is en dan mogen wij. Deze tunnel is vrij lang, maar niet verlicht. Gerben vindt het maar eng, want hij ziet niets. En hoe komt dat? Meneer heeft de hele tunnel zijn zonnebril opgehouden…

Onderweg zien we al de Red Canyon en andere prachtige uitzichten. We zijn weer een tijdzone opgeschoven, dus zomaar een uur kwijt. Daardoor is het tegen 18:00 uur als we bij ons hotel aankomen. We checken in en rijden dan naar het visitor centre van Bryce Canyon. Wat een verschil met Las Vegas. Het is hier een stuk koeler, ongeveer 23 graden. Tot nu toe zien we alleen maar dennenbomen, maar als we morgen naar de uitzichtpunten gaan, zal dat wel anders zijn. Bij het visitor centre informeren we naar de astronomieavond voor morgen en rijden dan vast een rondje om te kijken waar we dan moeten zijn. We rijden terug richting hotel en gaan dan eten. Na het eten gaan we terug naar het hotel. Vroeg slapen, want morgenvroeg gaan we naar de zonsopgang kijken. Hopelijk is het dan minder bewolkt dan nu!

Avondeten:
Ruby’s Inn
Gerben: Kalkoen
Rianne: Kip