Gerben en Rianne in West USA

Donderdag 9 augustus 2012
Bryce Canyon

Vandaag hebben we de hele dag om Bryce Canyon te verkennen. De dag begint al om half 6, want we willen graag de zonsopgang zien. Het schijnt een prachtig gezicht te zijn. Wandelschoenen, een lange broek en een vest aan, want het is nog best fris, rond de 12 graden. De zon komt om 6:40 op, dus we zorgen dat we op tijd bij Sunrise Point zijn. We zijn vast niet de enige malloten die zo vroeg opstaan. En we hebben gelijk. Het is al best druk in de vroege schemering. Beetje bij beetje schijnt er steeds meer licht op de canyon, je ziet de schaduw opschuiven. We vergapen ons aan het prachtige uitzicht en maken natuurlijk veel foto’s.

Na de zonsopgang rijden we terug naar het dorpje om eens stevig te ontbijten. Daarna rijden we weer het park in om een wandeling in de canyon te gaan maken. Onderweg komen we nog een kudde herten tegen, dus stoppen we even langs de kant.

[hana-flv-player
video=”https://www.glaan.nl/blog/wp-content/uploads/2012/09/Bryce.flv”
description=”Bryce beesten”
splashimage=”https://www.glaan.nl/blog/wp-content/gallery/2012_08_09/IMG_9637.jpg”
/]

Daarna rijden we verder naar Sunset Point. Inmiddels is het al iets warmer. De temperatuur zal vandaag oplopen tot ongeveer 23 graden. Gerben heeft een wandeling van 2 kilometer uitgekozen. We gaan in een rondje van 2438 meter naar 2279 meter en weer terug. We beginnen om 9:00 uur met wandelen. Het pad loopt vrij steil af en als je niet uitkijkt kun je zo de afgrond instorten. Rianne kruipt voetje voor voetje met knikkende knieën langs de wand naar beneden, Gerben loopt bij de rand om zo goed mogelijk de afgrond in te kunnen kijken. Na een tijdje wordt het pad al minder steil en kunnen we ook goed om ons heen kijken. Als je de canyon inkijkt, zou je je zo in de Alpen wanen, maar als je dan omhoog kijkt, zie je de rode hoodoo’s en wanden, het is een onwerkelijke ervaring. We zien verschillende chipmunks rondrennen en achter ons loopt een luidruchtig Duits gezin. We laten ze maar even voorbij gaan. Deze reis komen we trouwens voornamelijk Chinezen, Nederlanders, Duitsers en Canadezen tegen.

Na ongeveer 40 minuten zijn we beneden en op de helft van de wandeling. We rusten eventjes uit en gaan dan verder met de klim naar boven. Ook dit pad loopt erg steil omhoog. De lucht wordt steeds ijler en voor Rianne wordt het wat zwaar. Maar wat vaker uitrusten dus en veel water drinken. Uiteindelijk komen we om half 11 heelhuids boven aan. We eten wat fruit en zetten onze tocht voort met de auto. Er zijn verschillende uitkijkpunten langs een route van ongeveer 30 kilometer. We rijden naar het allerlaatste uitkijkpunt en rijden vanaf daar terug met een stop bij elk uitkijkpunt.

Op één uitkijkpunt zitten twee brutale ra(e)ven op de parkeerplaats met elkaar te bekvechten, best grappig om te zien. Helaas begint het op een gegeven moment te onweren. Er wordt geadviseerd binnen te blijven als er niet minstens 30 tellen tussen bliksem en donder zit. Tot 30 tellen lukt inderdaad niet en de donder klinkt angstaanjagend doordat het geluid versterkt wordt door de canyon. Als het ook nog eens hard begint te regenen en zelfs sneeuwen, houden we het voor gezien.

We rijden naar Mossy Cave, een deel van de canyon dat buiten het park ligt. Een wandeling van 800 meter naar een waterval en een grot vol met mos. Het pad naar de waterval is afgesloten, maar de grot is wel te bereiken. Na deze wandeling gaan we terug naar het hotel voor een middagdutje. Tegen 18:00 gaan we eten om daarna naar de gemiste uitkijkpunten te gaan. Daarna rijden we naar Sunset Point. De zon gaat om half 9 onder, maar om half 8 zijn we eigenlijk al te laat, de canyon is al donker. Hierna maken we nog een korte wandeling tot het astronomie programma begint.

Het astronomie programma vindt buiten plaatst in een amfitheater. We zoeken op de kaart naar het theater. We zien wel een pictogram van een WiFi-point, maar geen theater. Op een gegeven moment beseffen we dat de WiFi-signalen in het pictogram geen signalen zijn, maar bankjes. Het WiFi-point is dus het amfitheater! (Hoezo verpest anno 2012?) Om 21:00 komt er een ranger naar het theater waar hij van alles vertelt over het ontstaan van het heelal. Hij doet dit op een erg leuke manier. Het is nog steeds bewolkt, maar tijdens de presentatie begint het steeds meer op te klaren. Om 22:00 mogen we naar het visitor centre om daar door een aantal telescopen te kijken. Zonder telescopen is de lucht al indrukwekkend genoeg. Je ziet duidelijk de Melkweg en ongelofelijk veel sterren. Deze dagen is er ook een meteorietenregen aan de gang dus we zien ook een aantal vallende sterren. Door de telescopen zijn enkele sterrennevels te zien, Saturnus is helaas al achter de bomen verdwenen. Na een uur de lucht te hebben bestudeerd, gaan we weer terug naar het hotel. Morgen op naar Page!

Avondeten:
Ruby’s Inn
Gerben: forel
Rianne: vegetarische pasta