Gerben en Rianne in Normandië

Vakantie 16 augustus 2008 tot 30 augustus 2008.

Mei 2008

We hadden er een erg leuk weekendje weg opzitten naar Parijs. Eenmaal weer aan het werk, is het eigenlijk alweer tijd voor de volgende vakantie. De zomer komt eraan dus een prima moment om eens lekker rond te gaan kijken. In eerste instantie denken we aan een lekker zon, zee, luier vakantie en gaan we op zoek.

Nu Gerben op zichzelf woont en Rianne weer gaat studeren, willen we het niet al te duur maken en de vakantie moet wel voor september zijn. Al gauw komen we erachter dat er al een hoop vol is en het toch best wel duur is in het hoogseizoen. We slapen er nog een nachtje over. De volgende week kijken we weer verder en tijdens het rondsurfen trekt een vakantie naar Normandie onze aandacht.

Een streek waar we beide nog eens graag heen willlen, vol met geschiedenis, kunst, lekker eten en een hoop te doen. Daarnaast, met een gedeelde interresse in de Tweede Wereldoorlog, een prima vakantie bestemming. De reis wordt geboekt!

In de maanden daarna worden de voorbereidingen getroffen. Boekjes worden gekocht, de serie Band of Brothers wordt weer eens uit de kast getrokken en helemaal gekeken. En het enthousiasme wordt met de dag groter.

Lees hier het verslag van onze vakantie naar Normandië
– In de voetsporen van de geallieerden –

Houlgate, Normandië, Frankrijk.

Zaterdag 16 augustus, 22 graden, half bewolkt.

Piep piep piep, 08:00 uur, de wekker gaat af. Rianne is al een half uurtje wakker, Gerben ligt nog te snurken. Opstaan, douchen, eten, laatste dingen inpakken, alles controleren, de auto volladen en om 09:30 zijn we vertrokken.

Alphen, Rotterdam, Breda, Antwerpen, en verder naar Frankrijk. In België wordt aan de weg gewerkt waardoor we een kort oponthoud hebben, maar verder kunnen we prima doorgassen. In België wisselen we van plek, Gerben snurkt weer verder en Rianne doet maar wat de TomTom zegt (behalve toe die wel 80 keer zei dat ze links aan moest houden, toen vroeg ze toch maar even aan Gerben of het nog wel goed ging).

Er is geen hond op de weg, het is droog, dus we gassen goed door. Onderweg picknicken we in het gras en vervolgen dan onze weg door Normandië, waar eigenlijk weinig te zien is behalve dood gras en heuvels.

Gerben had bedacht dat we via Etretat naar onze bestemming konden gaan, want daar was een aparte klifrots te zien. Eenmaal in het dorpje, wordt iedere straat bedwelmd door toeristen en auto’s. Daarbovenop begint ook de tank nog eens te piepen. Nergens een tankstation te bekennen, ook al zegt TomTom dat er toch echt een op de plek van die bakker is. Uiteindelijk vinden we er toch een en proberen na het tanken (wat in Frankrijk net zo duur is als in Nederland) een parkeerplek te vinden om de klif te bekijken. Maar ook de parkeerplaatsen staan vol met zwermen toeristen. Omdat we toch niet precies weten hoe ver het is en geen parkeerplek kunnen vinden, rijden we maar verder richting Le Havre.

Eenmaal bij Pont de Normandië, betalen we voor de zoveelste keer tol, nemen veel foto’s en rijden de enorme brug op en af. Ons appartement is nu niet ver meer. We rijden door dorpje na dorpje tot we aankomen in Houlgate en om 17:45uur het bordje met Cour du Moulin zien staan. We rijden even rond om te kijken of we echt wel goed zitten en gaan daarna naar de receptie. We ontvangen wat papieren en de sleutels van ons appartement. Het is een net onderkomen met een klein keukentje, een zitkamer, slaapkamer, badkamer en toilet. Wat heeft een mens nog meer nodig? Helaas geen WiFi en geen tv. Dat wordt spelletjes doen en films kijken.

We installeren ons, inventariseren de boel, komen tot de conclusie dat we 2 wijnglazen en een asbak “missen”, dus schrijven we dat maar op, want straks zijn wij de lul. We leveren de papieren in bij de receptie, ontvangen 2 nieuwe wijnglazen en vertrekken vervolgens naar het centrum van Houlgate.
We zien sprookjesachtige huizen, soms wat spookachtig. Verder lopen er veel lelijke mensen, maar daar kunnen die Fransen ook niets aan doen. We lopen langs het strand waar we uitzicht hebben op Le Havre in de verte. Vervolgens buigen we weer af naar het centrum en kiezen een restaurantje uit.

Daar eet Gerben Moules de Poulette en Rianne Moules Provençale. Erg smakelijk. Achteraf krijgen we van de ober 2 glaasjes Calvados van het huis. Gerben giet ze achterover, want Rianne vindt het na 3 slokken nog steeds niet te zuipen.

Na het eten lopen we nog even rond en halen daarna de auto weer op. Via een omweg rijden we weer naar het appartement. Verslagje schrijven, tanden poetsen en lekker slapen. Tot morgen!

Map: