Gerben en Rianne in Normandië

Maandag 18 augustus, 21 graden, regen en opklaringen

8:45 uur. Rianne wordt wakker en vindt dat het tijd is om op te staan. Er staat een drukke dag te wachten. Douchen, eten, spullen pakken en op weg naar Ouistreham.

In Ouistreham staat Le Grand Bunker op ons te wachten. Volgens het boekje is het een groot opvallend wit gebouw. Wij zien niets. Als we het uiteindelijk toch vinden, zien we een zwart gebouw dat ooit wit was en eromheen staan huizen die bijna net zo hoog zijn. Vanaf dit gebouw kijk je uit op Sword Beach. Hiervandaan werden vliegtuigen beschoten en het diende als commando- en verbindingscentrum voor alle kustbatterijen in de regio. Het garnizoen in deze bunker gaf zich moeilijk over. Pas op 9 juni (3 dagen na D-day) werd de deur van de bunker opgeblazen, waardoor de bezetters zich overgaven.

Sinds 1987 dient het gebouw als museum. Om het gerestaureerde interieur te kunnen bekijken, moet je 7 euro per volwassene neerleggen. Wij doen dat maar niet. Buiten staat een LCM die speciaal gerestaureerd is voor de film Saving Private Ryan. Verder staat er nog een tank, een jeep en wat artillerie. We nemen wat foto’s en vervolgen onze weg richting het strand. Helaas geen D-day resten op dit strand. Dan maar terug naar de auto en verder naar de Pegasus Brug.

In Bénouville vinden we het Pegasus Memorial Museum. Een klein gebouw met buiten de originele Pegasus Brug. Om het museum in te kunnen moet je 6 euro betalen, deze slaan we ook maar over. Vanaf de weg heb je een prima uitzicht op de brug, dus we kunnen een paar mooie plaatjes schieten. De brug was een van de eerste objecten die veroverd werd door de Britten op D-day. In 1993 is de brug vervangen, omdat de oude het zware verkeer niet aankon. Naast de brug bevindt zich Café Gondrée, ofwel het Pegasus Café. Toen de Britten in het gebied landden, werden de eigenaar van het café en zijn vrouw wakker. De café-eigenaar, Gondrée, besloot de Britten luidkeels aan te moedigen, terwijl de gevechten vlak onder zijn neus plaatsvonden. Even later begon Gondrée met een Franse vlag in de hand, het volkslied te zingen. De volgende dag groef hij 99 flessen champagne op en deelde die uit aan de Britten. Dus terwijl de gevechten na D-day niet zo ver van het café vandaan nog doorgingen, werd daar feest gevierd. Vandaag de dag wordt het café nog gerund door de dochter van Gondrée.

We vervolgen onze weg richting Caen. We gaan eerst naar het Caen Memorial Museum. Op de plek van het museum stond vroeger de commandobunker van de Duitse generaal Richter. Het museum richt zich niet alleen op de Tweede Wereldoorlog, maar op de hele oorlogsgeschiedenis van de 20e eeuw. Dit lijkt ons de 16 euro p.p. wel waard. Het begint met de Eerste Wereldoorlog en hoe de Tweede Wereldoorlog tot stand kwam. In vogelvlucht wordt er verteld over de crisisjaren en de opkomst van het fascisme. De Tweede Wereldoorlog komt uitgebreid aan bod. De Holocaust; het leven van de soldaten, van voedsel tot aan vermaak; Japan; Rusland en ga zo maar door. Er liggen vele memorabilia en er staan replica’s van tanks en jeeps. Ook hangt hier en daar een vliegtuig. Vervolgens wordt verteld hoe de Koude Oorlog ontstond. Er zijn veel videobeelden te bekijken. Ook zijn er twee stukken van de Berlijnse Muur te zien. Nadat we alles bekeken hebben, gaan we nog naar een film over D-day. De film bestaat uit beelden van de Duitse en Geallieerde kant, ondersteund door muziek. Je ziet de schepen aankomen op de stranden, de Duitsers terugvechten en zich uiteindelijk overgeven. Aan de andere kant zie je de stranden vol liggen met omgekomen soldaten. Na deze beelden laten ze aan de hand van animaties zien hoe Normandië bevrijd werd, en daaruit volgend de rest van West-Europa, tot aan de overgave van de Duitsers. In het museum is ook een tijdelijke tentoonstelling over 11 september 2001. Helaas moet je hier 5 euro extra voor neerleggen. Toch maar niet. Hierna kijken we nog rond in het souvenirwinkeltje, waar alles schreeuwend duur is en besluiten dan te vertrekken naar het centrum van Caen.

We beginnen bij de Abbaye St-Étienne, ook wel bekend als Abbaye-aux-Hommes (Mannenabdij). Willem de Veroveraar ligt hier begraven (of in ieder geval een dijbeen van hem). We vervolgen onze weg via de rechtbank naar Église Vieux St-Sauveur. Daarna gaan we via een drukke winkelstraat naar de Église St-Pierre. In de kerk schijnen beelden te staan die de legende van koning Arthur vertellen. Wij kunnen alleen Merlijn de tovenaar ontdekken. Na de kerk vervolgen we onze weg naar het kasteel. Dit kasteel is gesticht door Willem de Veroveraar, nu zijn er twee musea in te vinden. De oude donjon is vernield door de Franse Revolutie en wat ervan over was, is beschadigd door de Tweede Wereldoorlog. De kasteelmuur is nog redelijk intact. Na wat uitgerust te hebben, vervolgen we onze weg naar Rue Vaugaux. Volgens het boekje is dit een soort mini-montmartre. Niets is minder waar. Het korte steegje met de vele restaurantjes heeft een pittoreske uitstraling. We kijken vast rond of we iets eetbaars op kaart zien. Keus genoeg zo op het eerste gezicht, vanavond gaan we terug. We lopen verder richting de haven. Hier komen we de Tour Guillaume-le-Roy tegen. Verder de heuvel op ligt de Abbaye de la Trinité, ook wel Abbaye-aux-Dames (Vrouwenabdij) genoemd. Hier ligt de vrouw van Willem de Veroveraar, Mathilde, begraven. Na deze lange wandeling besluiten we eerst de auto op te halen, die dichter bij de restaurants te parkeren en dan te gaan eten. 18:15 zijn we weer in de Rue Vaugaux. Helaas kun je hier pas vanaf 19:00 eten. We lopen wat rond, zitten op een bankje en wachten maar tot het etenstijd is. We gaan voor pizza. Gehakt en veel groenten beleggen de lekkere deegbodems. We schransen ze weg en nemen daarna nog een Crème Brulée en Profitérolles. Alhoewel, Gerben eet 1,5 toetje, Rianne een half. We delen het terras met Engelsen en Fransen. We komen tot nu toe weinig Nederlanders tegen. Ook in het appartementencomplex lijken alleen Fransen te zitten.

Na het eten lopen we naar de auto, rijden naar het appartement, schrijven ons verslagje en gaan dan heerlijk slapen na een vermoeiende dag. Morgen gaan we lekker niks doen (is het plan). Weltrusten!

Route: